Miód wrzosowy – lecznicze właściwości

Czy biorąc do ręki słoiczek złocistej substancji, zastanawialiście się kiedyś, w jaki sposób powstaje? Otóż niezależnie od odmiany, miód powstaje z nektaru kwiatowego przy udziale pszczół miodnych. Może również pochodzić z tzw. spadzi, czyli soku zebranego w liściach i igłach niektórych drzew. Substancja zebrana przez pszczoły jest przez nie dostarczana do ula, w którym dojrzewa. Dopiero po upływie pewnego czasu miód może być zebrany przez pszczelarza.

Czym wyróżnia się miód wrzosowy

Miód wrzosowy zalicza się do miodów spadziowych.  Jego ciemny kolor to zasługa zawartego w nim białka oraz roślin  z jakich jest pozyskiwany. Barwa miodu wrzosowego  jest bardzo charakterystyczna, dlatego trudno go pomylić z innymi odmianami. Inne jego cechy charakterystyczne to lekki wrzosowy zapach oraz konsystencja przypominająca galaretkę.

Lecznicze działanie miodu

Na samym początku należy nadmienić, że miody same w sobie nie są lekarstwem. Mogą jednak stanowić wartościowy element diety, wspomagając rekonwalescencję. Miód wrzosowy ze względu na wysoką zawartość węglowodanów, jest zalecany osobą chcącym szybko powrócić do zdrowia oraz sportowcom. Charakteryzuje się również działaniem przeciwwirusowym, dlatego warto go stosować w okresie jesiennym i zimowym. Dodatkowo usprawnia pracę nerek i jest pomocny w zwalczaniu stanów zapalnych jelit i żołądka

Przechowywanie i stosowanie

Zapewne zależy ci aby miód jak najdłużej utrzymał swoje cenne wartości. Przed ich utratą uchroni go przechowywanie w ciemnym i suchym miejscu. Słoiczek, w którym się znajduje koniecznie musi być szczelny. Pamiętaj także o temperaturze- im cieplej tym gorzej. Optymalne środowisko to  sucha szafka, do której nie docierają promienie słoneczne, a panująca w niej temperatura nie przekracza kilkunastu stopni.

Z tego samego względu należy pamiętać, że miód oddany do gorącej herbaty czy innego napoju, traci swoje lecznicze walory. Warto zatem  przestudzić płyn zanim go posłodzimy,